دلتنگت که می شوم
تکه ای از من
شعر می شود
به روی دفترم.
خاطرات مچاله شده ی دیروزهایمان
دست وپا می زنند
و قلمم بی اراده از تو می نویسد.
دلتنگت که می شوم
حس پرواز در وجودم
بال بال می زند
و فقط تو را می خواهم.
دلتنگت که می شوم
چشمانم به وسعت ابر بهار
می گریند.
دلتنگت که می شوم...
و من همیشه دلتنگ توأم.
